Braif aan Galoaten 02
01Dou bin k vattien joar loater weer noar Jeruzalem tou goan mit Barnabas. Titus haar k ook mitnomen.
02Dat ik ter hèngoan mos, haar God mie waiten loaten. k Heb dou t evengelie zo as ik dat onder haaidens verkundeg, aan heur veurlegd, en benoam aan dijent dij in aanzain wazzen. Ik wol wizzeghaid hebben dat mien schrippen nait veur niks is of west het.
03Mor alderdeegs Titus, mien raaiskammeroad, toch van hoes oet n Griek, wer nait prest om zok besnieden te loaten.
04t Wazzen vaalze bruiers dij mie aanlaaiden gavven; insloepers, dij stiekem der maank kommen wazzen om ons vrijhaid dij we in Christus Jezus hebben, te begloepen. t Was heur der om te doun ons weer sloaf te moaken.
05Nou haar k mie nooit n spier keerd aan wat of zai mie opleggen wollen. Ik was ter op oet woarhaid van t evengelie bie joe in t èn te loaten.
06Nou, van kaant van dijent dij in aanzain wazzen - wat veur lu of dat vrouger wazzen, is mie netgliek: God zugt ja gain mensk noar ogen - ... mie hebben dij lu in aanzain niks ekstroas oplegd.
07Net aansom: zai haren wel inzain dat mie t verkundegen van t evengelie aan wèl of gain Jeud binnen aanvertraauwd was, krekt zo as aan Petrus t verkundegen aan Jeuden.
08Hai, dij Petrus vermogens geven het om apostel veur Jeuden te wezen, het mie ja vermogens geven om apostel veur haaidens te wezen.
09Zai haren goave dij ik kregen haar, wel opmaarkt. En zo gavven zai - dat is te zeggen: Jakobus, Kefas en Johannes, dij bekendstoan as steunpiloaren van gemainte - mie en Barnabas haand ter op dat we in mane doun zollen: wie zollen noar haaidens tou, zai noar Jeuden.
10 Allenneg dit: aarme lu, doar mos we aan denken. En dat was nou krekt woar of ik mien best veur doan heb.
|
